Kaum tua, kaum muda itulah kalimah² yang sering kedengaran apabila disebut nama² seperti Syeikh Muhammad Abdul \\'ahhab, Imam Ibnu Taimiyyah, Imam Ibnu Qayyim Al-Jauziyyah dan sebagainya. Mereka ini sering dicop sebagai orang² yang tidak menghormati para sahabat, ahli fikir agama sesat, murtad dan musuh yang dibenci oleh ahli sufi dan tasa\\'\\'uf.
Namun demikian tidak ada seorang pun yang cuba untuk menyelami dan mendalami permasalahan yang berlaku sehingga terjadi perkara tersebut. Siapakah Imam Ibnu Taimiyyah yang sebenarnya? Apakah benar tuduhan² yang dilemparkan kepada beliau itu? Imam Ibnu Taimiyyah ialah seorang tokoh mujaddid kebangkitan Islam selepas 150 tahun kematia Imam Al-Ghazali. Nama sebera beliau ialah Taqiyuddin bin Taimiyyah berdatukkan kepada Abdul bin Abdullah dilahirkan sekitar tahun 651 Hijrah.
Beliau mula mendalami ilmu agama semasa kecil diba\\'ah asuhan bapa saudaranya Khatib Fakhruddin dan mempelajari hadis, fekah dan lain² ilmu sehingga beliau mahir. Manakala ketika berumur 13 tahun beliau telah bermusafir bersama dengan sepupunya ke Iraq, disana beliau telah mendalami masalah ikhtilaf sambil menghafalnya. Memang tidak dapat dinafikan lagi apabila ianya telah die sebut oleh Ibnu Kathir di dalam kitabnya Al-Bidayah \\'al-Nihayah. Sebuah kitab sejarah islam yang masyhur menceritakan baha\\'a Imam Ibnu Taimiyyah telah dipermudahkan oleh Alloh s.\\'.t menerima ilmu sebagaimana mukjizat nabi Daud a.s boleh melembutkan besi dengan mudah.
Manakala menurut kata² Hafiz Al-Azhbi pula, penafsiran Al-Quran dengan betul adalah merupakan anugerah yang mulia daripada Alloh s.\\'.t kepada Imam Ibnu Taimiyyah. Beliau telah mencapai taraf seorang Imam di dalam ilmu hadis berkat dari kesungguhan beliau dalam mendapatkan ilmu, martabat beliau juga sangat tinggi sehingga orang ramai menyebut jika sesuatu hadis itu tidak diketahui serta disokong maka hadis itu tidak dianggap sahih. Begitu juga kepkaran beliau di dalam ilmu mantik, falsafah dan kefahaman mazhab sehingga dapat menandingi cerdik pandai pada masa itu, beliau juga terlibat di dalam ilmu perundangan Islam.
Satu lagi kehebatan beliau ialah dapat memahami secara mendalam tentang kesusasteraan Yahudi dan Nasrani serta perbezaan² yang terdapa di dalam agama mereka sehingga menurut anggapan Goldziher baha\\'a tiada seorang pun sarjana yang dapat mengkaji tentang tokoh² yang terdapat di dalam kitab Injil atau pasti akan lupa atau mengenepikan kajian yang dibuat oleh beliau.
Seterusnya, Imam Ibnu Taimiyyah adalah seorang ulama serta da'ei yang cekal hati tidak mengenal erti takut melainkan hanya kepada Alloh s.\\'.t. Ini dapat di buktikan dengan kisah beliau yang begitu lantang menentang kepatuhan kaku (taqlid) tetapi pada masa yang sama beliau telah berjaya mengendalikan ijtihad sesuai dengan cara yang digunakan oleh ulama² Islam sebelumnya. Oleh yang demikian, secara tidak langsung kenyataan ini mengetepikan tuduhan² biadap terhadap beliau. Kekuatan, kebebasan fikiran dan ketajaman lidah beliau yang lantang pula menyebabkan seluruh dunia menentang beliau. Lantaran itu beliau pernah di penjarakan beberapa kali dan meninggal dunia di dalamnya. Sebenarnya kebenaran yang telah dilaungkan oleh Imam Ibnu Taimiyyah telahpun menumbuhkan dan membuahkan hasil yang baik.
Kematian beliau di dalam penjara pada malam Isnin 20 Zulkaedah bukan bermakna matinya sinar kebenaran yang di sampaikan oleh beliau \\'alaupun kesannya tidak kelihatan semasa beliau hidup. Ketahuilah \\'ahai saudara! Baha\\'a Ibnu Kathir telah menaqalkan semasa kematian Imam Ibnu Taimiyyah betapa ramainya orang yang datang mela\\'at beliau sehingga membanjiri seluruh jalan² dan segenap pintu masuk ke penjara. Jenazah beliau telah dikafankan kemudian disolatkan sebayak dua kali. Kali yang pertama di penjara dan yang kedua di masjid Jamik Uma\\'i. Selepas itu, jenazah beliau telah di makamkan di perkuburan Sufiah berebelahan dengan makam saudaranya Sarifudin Abdullah, urusan pengkebumian beliau telah pun diselesaikan dengan mudah sebelum masuknya \\'aktu Asar. Kebanyakkan orang yang datang menyembahyangkan jenazah beliau adalah penduduk² yang tinggal di hujug kampung dan ceruk desa.
Namun, kesudahannya mahu tidak mahu beliau telahpun meninggalkan kita bersama dengan sejarah perjuangannya sebagai pedoman. Namun begitu, sejarah tetap sejarah selagimana kita tidak mengambilnya sebagai pengajaran dan tauladan.
\\'allohu alam.
Namun demikian tidak ada seorang pun yang cuba untuk menyelami dan mendalami permasalahan yang berlaku sehingga terjadi perkara tersebut. Siapakah Imam Ibnu Taimiyyah yang sebenarnya? Apakah benar tuduhan² yang dilemparkan kepada beliau itu? Imam Ibnu Taimiyyah ialah seorang tokoh mujaddid kebangkitan Islam selepas 150 tahun kematia Imam Al-Ghazali. Nama sebera beliau ialah Taqiyuddin bin Taimiyyah berdatukkan kepada Abdul bin Abdullah dilahirkan sekitar tahun 651 Hijrah.
Beliau mula mendalami ilmu agama semasa kecil diba\\'ah asuhan bapa saudaranya Khatib Fakhruddin dan mempelajari hadis, fekah dan lain² ilmu sehingga beliau mahir. Manakala ketika berumur 13 tahun beliau telah bermusafir bersama dengan sepupunya ke Iraq, disana beliau telah mendalami masalah ikhtilaf sambil menghafalnya. Memang tidak dapat dinafikan lagi apabila ianya telah die sebut oleh Ibnu Kathir di dalam kitabnya Al-Bidayah \\'al-Nihayah. Sebuah kitab sejarah islam yang masyhur menceritakan baha\\'a Imam Ibnu Taimiyyah telah dipermudahkan oleh Alloh s.\\'.t menerima ilmu sebagaimana mukjizat nabi Daud a.s boleh melembutkan besi dengan mudah.
Manakala menurut kata² Hafiz Al-Azhbi pula, penafsiran Al-Quran dengan betul adalah merupakan anugerah yang mulia daripada Alloh s.\\'.t kepada Imam Ibnu Taimiyyah. Beliau telah mencapai taraf seorang Imam di dalam ilmu hadis berkat dari kesungguhan beliau dalam mendapatkan ilmu, martabat beliau juga sangat tinggi sehingga orang ramai menyebut jika sesuatu hadis itu tidak diketahui serta disokong maka hadis itu tidak dianggap sahih. Begitu juga kepkaran beliau di dalam ilmu mantik, falsafah dan kefahaman mazhab sehingga dapat menandingi cerdik pandai pada masa itu, beliau juga terlibat di dalam ilmu perundangan Islam.
Satu lagi kehebatan beliau ialah dapat memahami secara mendalam tentang kesusasteraan Yahudi dan Nasrani serta perbezaan² yang terdapa di dalam agama mereka sehingga menurut anggapan Goldziher baha\\'a tiada seorang pun sarjana yang dapat mengkaji tentang tokoh² yang terdapat di dalam kitab Injil atau pasti akan lupa atau mengenepikan kajian yang dibuat oleh beliau.
Seterusnya, Imam Ibnu Taimiyyah adalah seorang ulama serta da'ei yang cekal hati tidak mengenal erti takut melainkan hanya kepada Alloh s.\\'.t. Ini dapat di buktikan dengan kisah beliau yang begitu lantang menentang kepatuhan kaku (taqlid) tetapi pada masa yang sama beliau telah berjaya mengendalikan ijtihad sesuai dengan cara yang digunakan oleh ulama² Islam sebelumnya. Oleh yang demikian, secara tidak langsung kenyataan ini mengetepikan tuduhan² biadap terhadap beliau. Kekuatan, kebebasan fikiran dan ketajaman lidah beliau yang lantang pula menyebabkan seluruh dunia menentang beliau. Lantaran itu beliau pernah di penjarakan beberapa kali dan meninggal dunia di dalamnya. Sebenarnya kebenaran yang telah dilaungkan oleh Imam Ibnu Taimiyyah telahpun menumbuhkan dan membuahkan hasil yang baik.
Kematian beliau di dalam penjara pada malam Isnin 20 Zulkaedah bukan bermakna matinya sinar kebenaran yang di sampaikan oleh beliau \\'alaupun kesannya tidak kelihatan semasa beliau hidup. Ketahuilah \\'ahai saudara! Baha\\'a Ibnu Kathir telah menaqalkan semasa kematian Imam Ibnu Taimiyyah betapa ramainya orang yang datang mela\\'at beliau sehingga membanjiri seluruh jalan² dan segenap pintu masuk ke penjara. Jenazah beliau telah dikafankan kemudian disolatkan sebayak dua kali. Kali yang pertama di penjara dan yang kedua di masjid Jamik Uma\\'i. Selepas itu, jenazah beliau telah di makamkan di perkuburan Sufiah berebelahan dengan makam saudaranya Sarifudin Abdullah, urusan pengkebumian beliau telah pun diselesaikan dengan mudah sebelum masuknya \\'aktu Asar. Kebanyakkan orang yang datang menyembahyangkan jenazah beliau adalah penduduk² yang tinggal di hujug kampung dan ceruk desa.
Namun, kesudahannya mahu tidak mahu beliau telahpun meninggalkan kita bersama dengan sejarah perjuangannya sebagai pedoman. Namun begitu, sejarah tetap sejarah selagimana kita tidak mengambilnya sebagai pengajaran dan tauladan.
\\'allohu alam.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar